Νίκη μετά από ένα μήνα για τον ΟΦΗ 1-2 τον Πανιώνιο και ξανά -έστω και προσωρινά-  στην 6άδα!            Τέλος καλό στη Νέα Σμύρνη και ο Όμιλος επανήλθε στις νίκες,  μετά την νίκη επί του Άρη.  Το τέλος ήταν καλό, οι 3 βαθμοί που ήταν το ζητούμενο ήρθαν, αλλά δυστυχώς  κάτι δεν πάει καλά με την ομάδα. Πάμε να καταγράψουμε τα  σημαντικότερα που έγιναν στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης.

                  Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον ΟΦΗ  να προσπαθεί να επιβάλλει το ρυθμό του και να το πετυχαίνει σε μεγάλο βαθμό!  Το γκολ του Φιγκεϊρέντο επιβεβαίωσε την ποιοτική ανωτερότητα της κρητικής ομάδας και αυτό που έμενε να γίνει, ήταν η διεύρυνση του σκορ, κάτι που φαινόταν ότι αυτό θα γίνει  σχετικά εύκολα –βάση της διαφοράς δυναμικότητας των δύο ομάδων- και γρήγορα…. Αλλά στο ποδόσφαιρο αυτό που βλέπεις από την κερκίδα ή την τηλεόραση, δεν έχει σχέση με αυτά που (θέλουν να) κάνουν οι παίκτες πάνω στο χορτάρι. Η επιπολαιότητα ή η χαλαρότητα στις τελικές προσπάθειες των παικτών  του ΟΦΗ,  θύμιζε ομάδα που προηγείται στο σκορ με τέσσερα γκολ διαφορά και όχι με το ρευστό 0-1.  Παρ΄  όλα αυτά, ήταν ορατή η ανωτερότητα των ασπρόμαυρων και έτσι πήγαν  οι ομάδες στα αποδυτήρια.

                  Το δεύτερο ημίχρονο είναι μία άλλη ιστορία… Με

 Το καλημέρα ο Πανιώνιος ισοφάρισε σε 1-1 και στην εξέλιξη του παιχνιδιού, σου έδινε την εντύπωση ότι θα βάλει και δεύτερο γκολ, όχι γιατί έκανε κάτι το φοβερό μέσα στο γήπεδο, αλλά γιατί ο ΟΦΗ του έδωσε το δικαίωμα να πιστέψει ότι μπορεί να κλέψει κάτι από το παιχνίδι. Οι ισορροπίες αποκαταστάθηκαν στο 56’ λεπτό του αγώνα, αλλά μόνο σε ότι έχει να κάνει με το σκορ. Όχι στην εικόνα της ομάδας που ήταν από μέτρια έως κακή.  Γιατί ακόμα και μετά το 1-2, δεν σου έδινε την παραμικρή εμπιστοσύνη η ομάδα, ότι θα κρατήσει το σκορ μέχρι τέλους.  Αποκορύφωμα ήταν η εκτέλεση του πέναλτι  από τον Τσιλιανίδη  (ένα μέτρο!!!) πάνω από το οριζόντιο δοκάρι… Εκεί κάνεις το 1-3, τελειώνεις το ματς,  ηρεμείς την ομάδα και τους συμπαίκτες σου, αφ ενός  δίνεις το δικαίωμα στον προπονητή σου να δοκιμάσει  κάτι που ίσως είχε στο μυαλό του και αφ εταίρου,  αφαιρείς το δικαίωμα από τον Πανιώνιο να πιστέψει ότι μπορεί να πάρει κάτι από το ματς. Όχι να περιμένεις το 94’….

               Αφού τονίσω ότι παίζαμε με τη χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος,   πάμε να τα δούμε πιο αναλυτικά,  τι μου άρεσε σήμερα από την ομάδα, τι πρέπει να κρατήσουμε  και που – κατά τη γνώμη μου-  πρέπει να επέμβει ο κ. Σίμος…

1^ο) Οι τρεις βαθμοί. Το σημαντικότερο. Η ουσία, που τη μεταφράζεις και σε πολλαπλά  -κυρίως ψυχολογικά-  οφέλη. Κάνεις τον κόσμο να ονειρεύεται, άσχετα από τους στόχους που έχει (ή δεν έχει θέσει) η ομάδα…. Και αυτό είναι το αλατοπίπερο του ποδοσφαίρου, ο κόσμος να ονειρεύεται διακρίσεις με την ομάδα του!

2^ο) Η παρουσία της αμυντικής γραμμής. Ο Κουτρουμπής έκανε την καλύτερη εμφάνισή του με την ασπρόμαυρη φανέλα. Ο Γιαννούλης είναι ο γνωστός σταθερά καλός Γιαννούλης, ο Κοροβέσης πολύ  καλός, το ίδιο και ο Μαρινάκης που έβαλε το κερασάκι στην απόδοσή του,  σώζοντας  την εστία του Σωτηρίου από βέβαιη παραβίαση. Εξαιρετικός, αν και με εύκολο απόγευμα  και ο Σωτηρίου, αλλά πιστεύω ότι έχει ευθύνη στο γκολ λόγω αργής αντίδρασης στο σουτ του Μιλόγεβιτς, αλλά με ελαφρυντικό την κακή ορατότητα της φάσης. Η φάση όμως ξεκινάει από επιπόλαιη ενέργεια και χάσιμο της μπάλας από τον Σεμέντο…

3^ο) Ο Μεγιάδο σαν καθαρό 6άρι,  έδειξε ότι τον έχει επηρεάσει η αποχή του από τους αγώνες, αλλά δεν ανησυχώ, μόλις πάρει αγώνες στα πόδια του, θα είναι ο γνωστός «σκύλος» της μεσαίας γραμμής. Ο Σταϊκος, σαν παρτενέρ του Αργεντινού στο κέντρο,  έκανε και αυτός την καλύτερή του εμφάνιση από τη μέρα που ήρθε στην ομάδα. Πολλά χιλιόμετρα, μεστή εμφάνιση, έβγαλε καλό μεροκάματο σήμερα!

4^ο) Η μεσοεπιθετική γραμμή σήμερα ,ήταν που με προβλημάτισε… Το δυνατό όπλο του ΟΦΗ, η επιθετική του γραμμή, ήταν κατά πολύ κατώτερη των προσδοκιών, αλλά και της πραγματικής αξίας –βάση ταλέντου- των παικτών που την απαρτίζουν… θα εξαιρέσω τον Φιγκεϊρέντο που πάλεψε όσο μπορούσε, έβαλε ένα γκολ (με κεφαλιά!!!  το πρώτο αν δεν κάνω λάθος γκολ του ΟΦΗ μ αυτόν τον τρόπο και μάλιστα από στημένη μπάλα). Από τον Βαζ, δεν περίμενα τίποτα το διαφορετικό από αυτό που είδα μέσα στο γήπεδο. Ελάχιστα πράγματα, έχασε πολλές φορες τη μπάλα, ο ορισμός της  χρυσής μετριότητας για να μην μακρηγορώ.

5^ο)  Εκεί που προβληματίστηκα πάρα πολύ, ήταν με τον Τσιλιανίδη και τον Σεμέντο… Τα δύο δυνατά σου χαρτιά. Στην θεωρία τουλάχιστον. Πέναλτι έχει χάσει και ο Μαραντόνα και ο Πελέ και σίγουρα και ο  ….Πανένκα! Δε θα χάσει ο Τσιλιανίδης?  Να χάσει χίλιες φορές. Κέρδιζε εσύ  4-0 και κάνε το με το γόνατο, κάνε το με το …φρύδι…  Αλλά όχι στο 1-2 ρε φίλε, όχι όταν έχεις ένα μήνα να κερδίσεις, όχι όταν με μία νίκη πηδάς πέντε ομάδες και ξαναβρίσκεσαι στην εξάδα. Λίγη σοβαρότητα δεν έβλαψε κανένα. Μπράβο για το γκολ, το πανηγύρισα.  Έκανε  το αυτονόητο από τα πέντε μέτρα και έστειλε τη μπάλα εκεί που έπρεπε. Τέλος. Το κόρνερ δεν ξέρω αν η στατιστική υπηρεσία το μετράει για ασίστ, αλλά αν το μετράει είναι ανοησία. Ασίστ σημαίνει ¨πάρε βάλε¨, το κόρνερ δεν έχει τέτοια αξία για τον παίκτη που το εκτελεί. Έχει αξία για τον παίκτη που βάζει το γκολ από κόρνερ, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Φυσικά και  δεν υποτιμώ τον Τσιλιανίδη, ο “Τσίλια”  είναι ένα εξαιρετικό περιουσιακό κεφάλαιο για την ομάδα μας. Αλλά εδώ θα τα λέμε όλα…  

  Ο Σεμέντο σήμερα ήταν σαν μην έπαιξε. Δεν ξέρω αν τη φανέλα του οι φροντιστές  θα τη  βάλουν  στα άπλυτα,  γιατί αμφιβάλω αν την ίδρωσε ή αν τη λέρωσε…  Μετά την δήλωσή του  “γιατί να αρκείσαι στα λίγα, αν αξίζεις περισσότερα?”   ο Πορτογάλος είναι σκιά του εαυτού του.  Όλη αυτή η μεταγραφολογία τον έχει επηρεάσει προφανώς σε μεγάλο βαθμό. Στα δικά μου μάτια βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα. Πολλές  άστοχες ατομικές ενέργειες, έχασε πολλές μπάλες, κακά τελειώματα, δεν έδωσε δύο  ασίστ στα τρία  μέτρα…   Εμένα όμως σαν φίλαθλο,  δεν με ενδιαφέρουν τα προσωπικά θέματα του κάθε ποδοσφαιριστή. Να είναι πάνω απ΄ όλα  καλά στην υγεία τους, αλλά εγώ θέλω το συμφέρων της ομάδας μου. Έχω  την απαίτηση να συμπεριφέρονται 101% ως επαγγελματίες και έξω αλλά ειδικά μέσα στο γήπεδο. Έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία, ότι, αν ήταν εδώ ο  Ολλανδός θα τους τραβούσε (ποδοσφαιρικά μιλώντας ) τα αυτάκια? Ότι θα τον είχε κάνει αλλαγή από το 50΄? Μήπως  δεν θα είχε βγει καν στο δεύτερο ημίχρονο?   Εγώ αμφιβάλλω….

Από τη Νέα Σμύρνη η ανάκαμψη Τους τελευταίους μήνες ο ΟΦΗ δεν έχει καταφέρει να βάλει ούτε ένα βαθμό στο σακούλι του. Ήταν η 31η του Αυγούστου, όταν ο ΟΦΗ κέρδιζε τον Παναθηναϊκό 1-3, παίρνοντας τους πρώτους και τελευταίους του βαθμούς εκτός έδρας.

Είχα την τύχη να ήμουν μέσα στο ΟΑΚΑ εκείνη τη μέρα, όπου ο ΟΦΗ παίζοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο, πάτησε τον Πάο, είχε ένα καθαρό γκολ του Γιαννούλη που δεν μέτρησε, δύο δοκάρια, εξαιρετικό passing game και γενικά σούπερ απόδοση που σκόρπισε ενθουσιασμό στους φίλους του και έκπληξη στους αντιπάλους του. Φεύγοντας γεμάτος από το γήπεδο εκείνη τη μέρα, η καλύτερη ανταμοιβή μου, ήταν η παραδοχή των αντιπάλων μας αυτά που άκουγα φεύγοντας από το γήπεδο, ότι, ‘’πάλι καλά και λίγα φάγαμε’’… Αυτά θέλουμε να ξαναδούμε όλοι αύριο το απέγευμα! Και μια και έπιασα τον αγώνα στο ΟΑΚΑ τότε, να ρωτήσω, οι φίλαθλοι του ολυμπιακού που θα έρθουν στην 6, θα πληρώσουν κάρτα φιλάθλου? Γιατί αισθάνομαι πολύ μακάκας που πλήρωσα κάρτα φιλάθλου στο ΟΑΚΑ για να δω την ομάδα μου. Είχα πάει μου λένε μεμονωμένα. Όχι οργανωμένα. Μα και οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μεμονωμένα θα έρθουν? Τι? Όχι? Οι φίλαθλοι της Παοκ πως ήρθαν? Μεμονωμένα ή οργανωμένα? Της Αεκ? Φάουλ κύριοι της διοίκησης. Και εύχομαι να μην υπάρξουν έκτροπα πέριξ του γηπέδου όπως πέρυσι…. Ας επικεντρωθούμε όμως στο αυριανό παιχνίδι και θα επανέλθω για το παιχνίδι με τους ερυθρόλευκους μεθαύριο… Στον αγώνα με τον Πανιώνιο αύριο, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάρουμε τους 3 βαθμούς μετά από 4,5 μήνες. Αν όχι τώρα πότε? Ο ΟΦΗ είναι πέντε ορόφους πάνω σε ποιότητα σε σχέση με τον αντίπαλό του, θα έχει τα βασικά όπλα του ξεκούραστα, αφού μετά από σχετική διαχείριση του ρόστερ από τον κ. Σίμο, ξεκουράστηκαν πολλοί από τους παίκτες που έχουν τραβήξει το περισσότερο κουπί μέσα στη χρονιά, όπως ο Τσιλιανίδης, ο Σεμέντο, και ο Φιγκεϊρέντο. Ο Μεγιάδο όπως και ο Βαζ έπαιξαν λίγο στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Σωτηρίου καθόλου. Ο Πανιώνιος δίκαια βρίσκεται στην τελευταία θέση, γιατί απλούστατα έχει την χειρότερη ομάδα. Αυτό που περιμένουν πλέον όλοι οι φίλαθλοι του ΟΦΗ είναι οι 3 βαθμοί. Και να δείξουν οι παίκτες λίγο πάθος στο παιχνίδι τους, να κάνουν κατάθεση ψυχής. Και να μας φέρουν το τρίποντο στο Ηράκλειο. Γιατί απλά είναι καλύτεροι!!

Υ.Σ. Καλοστραθιά στη φίλη του Πανιωνίου (και δική μας) Ρεννάτα και καλή δύναμη στην οικογένειά της! Ας έρθει η μέρα, που ο καρκίνος να είναι απλά ένα ζώδιο…

Κέρδη και οφέλη από την “υποχρέωση” του κυπέλου. Κάθισα να δω το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ χωρίς,  φυσικά, να έχω καμία ελπίδα  να δω σενάρια  ανατροπής του 0-3 του πρώτου αγώνα. Αυτά θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν στην Αγγλία ή στο Μπερναμπέου της Ρεάλ τη δεκαετία του 80, που αν θυμούνται  κάποιοι παλιότεροι, έχανε π.χ από την Κολωνία 4-0 στη Γερμανία και κέρδιζε στο Μπέρναμπέου 5-0 ή 6-1…. Όχι, τέτοιες αυταπάτες για την ομάδα μου δεν έχω.

Είχα όμως την απαίτηση, να δω τους παίκτες  να μην δουν το ματς σαν αγγαρεία, να παίξουν με πάθος, να παίξουν αρνούμενοι να δεχτούν τη μοίρα τους, να παίξουν έστω για την ισοπαλία. Και φυσικά να δω νέα παιδιά στην ομάδα, να τους αφαιρεθεί το δικαίωμα της δικαιολογίας, ‘’εγώ δεν πήρα ποτέ την ευκαιρία μου’’…

 Σε ότι αφορά το πάθος ή τον ‘’τσαμπουκά’’ που έβγαλαν (ή δεν έβγαλαν) στο χορτάρ, δεν θέλω να σχολιάσω τίποτα γιατί θα είναι αρνητικό κι εγώ σήμερα, έχω την ανάγκη θετικής σκέψης.

Ποιο είναι το θετικό του αγώνα της Τούμπας?

 Μα φυσικά, η παρουσία των παιδιών από τις ακαδημίες μας. Τον Μπολάκη δεν τον βάζω στην κατηγορία των παιδιών. Ο Μπολάκης είναι αρκετά χρόνια που έχει απογαλακτιστεί και απλά δεν είναι στα πλάνα του προπονητή του. Ο Σουρνάκης με εντυπωσίασε, έπαιξε καθαρό 6άρι και έπαιξε σαν να έπαιζε εκεί χρόνια. Ζητούσε την πρώτη πάσα από τους συμπαίκτες του, δεν κρυβόταν ούτε απέφευγε να δημιουργήσει παιχνίδι,            δείγμα ώριμου παίκτη, δείγμα παίκτη που φώναξε ή μαλλον ούρλιαξε στον προπονητή του ότι ‘’κόουτς κοίτα κι εμένα, είμαι εδώ και στη διάθεσή σου’’…

Ο Νοικοκυράκης μου άρεσε, αλλά η διαφορά με τον Σουρνάκη κατά τη γνώμη μου, είναι ότι όσο είναι καλά στην υγεία τους οι Φιγκεϊρέντο και Μάνος, ο Νοικοκυράκης  δύσκολα θα πάρει χρόνο συμμετοχής στους εναπομείναντες αγώνες, ενώ ο Σουρνάκης έδειξε ότι, ακόμα και με Μεγιάδο,  Σακόρ, Στάϊκο έχει τα φόντα να αποτελέσει μία καθόλα αξιόπιστη λύση στη μεσαία γραμμή.

Ας ελπίσουμε σε μία νέα αρχή το Σάββατο……